Οταν βγαίνεις για φαγητό ή όταν μπαίνεις σε μία κάβα, είναι σημαντικό να γνωρίζεις πως να παραγγείλεις ένα καλό μπουλάκι κρασί. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να εντυπωσιάσεις. Ενας γενικός κανόνας είναι πως αν το κρασί δεν σε ταξιδέψει, δεν πετυχαίνει τον ρόλο του. Η λίστα που ακολουθεί είναι μια καλή εισαγωγή στο μαγικό κόσμο του κρασιού.
Επιλέγουμε το κρασί ανάλογα με τη διάθεση, την περίσταση και τις προτιμήσεις μας
Προτιμάτε τα φρουτώδη κρασιά, τα ξηρά ή αυτά με ισορροπημένη οξύτητα; Ελαφριά ή με γεμάτο σώμα; Αν υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό στο εστιατόριο τα πράγματα είναι απλά. Ζητήστε να σας προτείνουν ένα ενδιαφέρον μπουκάλι στο εύρος της τιμής που θέλετε και ανακαλύψετε ένα νέο κρασί που θα ευχαριστήσει τον ουρανίσκο σας. Αν πρέπει να διαλέξετε μόνοι σας, τσεκάρετε τον πίνακα που ακολουθεί ανάλογα με το τι θα παραγγείλετε για φαγητό. Να θυμάστε ακόμη ότι δεν χαρακτηρίζουμε ποτέ ένα κρασί ως “καλό ή κακό”, αλλά αρκούμαστε στο “μ΄αρέσει/δε μ΄αρέσει”.
Λευκό, ροζέ ή κόκκινο;
Ο βασικός κανόνας λέει πως τα λευκά συνοδεύουν ψάρι, κοτόπουλο και λαχανικά και τα κόκκινα, πιάτα με κρέας. Ο χαμελαίων του κρασιού είναι το ροζέ. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις αφού τα μπαρμπούνια και οι κουτσομούρες ζητάνε κόκκινο κρασί. Το φαγητό είναι αυτό που θα καθορίσει αν θα παραγγείλουμε λευκό, ροζέ ή κόκκινο.
ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
Ορεκτικά: Σαββατιανό/Ροδίτης
Θαλασσινά : Ασύρτικο/ Ρομπόλα
Ψάρια: Μονεμβασιά/Ασύρτικο
Κοτόπουλο: Μαλαγουζιά
Λαδερά: Ροζέ
Ζυμαρικά: Chardonnay
Σουβλάκι: Cabernet Sauvignon
Φιλέτο μοσχάρι: Cambernet Sauvignon/ Ξινόμαυρο
Παϊδάκια: Ξινόμαυρο
Sushi: Αθήρι/ Tempranillo
Ασιατική κουζίνα: Μαλαγουζιά
Ινδική κουζίνα: Μοσχοφίλερο/ Merlot
Δείξε μου το κρασί σου… να σου πω ποιος είσαι!
Οι Γάλλοι λένε ότι το κρασί το πίνεις με το στόμα αλλά και με τα μάτια, γι΄αυτό δεν κρύβουμε ποτέ την ετικέτα. Επίσης, τσεκάρουμε πάντα τον φελλό, για την περίπτωση που έχει χαλάσει και είναι “μπουσονέ” όπως λένε οι Γάλλοι ή “corked” οι αγγλομαθείς, καθώς είναι εξαιρετικά κοινό και επηρεάζει το 3-10 % των κρασιών. Φυσικά και δεν πίνουμε αυτό το κρασί. Εάν βρίσκεστε σε κάποιο εστιατόριο, ζητήστε να το αντικαταστήσουν. Εάν το αγοράσατε από κάποιο κατάστημα, επιστρέφετε το μπουκάλι γεμάτο, καθώς έτσι υποχρεούνται να το αντικαταστήσουν.
Kάντο όπως οι Αγγλοι αριστοκράτες
Η ερώτηση, «Θα ήθελες λίγο ακόμη κρασί»; στα κοσμικά σαλόνια της Αγγλικής αριστοκρατίας, έχει μία απάντηση: «Όχι, αλλά μήπως θα ήθελες εσύ;». Είναι η ερώτηση-κλειδί, που στέλνει το σήμα ότι στην πραγματικότητα, το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να δεις το δικό σου ποτήρι να γεμίζει, αφού δεν είναι καθόλου chic να σερβιριστείς μόνος του. Οσο για τον τρόπο σερβιρίσματος: Η ποσότητα που σερβίρουμε στο κόκκινο κρασί πρέπει να φτάνει λίγο πιο κάτω από το πιο φαρδύ σημείο του ποτηριού, γιατί χρειάζεται χώρος για να στροβιλίσεις το κρασί και να αναδείξει τα αρώματά του. Στο λευκό και στο ροζέ, σερβίρουμε ελάχιστα πιο πάνω από το φαρδύ σημείο του ποτηριού, για να μη ζεσταθεί μέχρι να το καταναλώσουμε.
Σαμπάνια ή αλλιώς happy bubbles
Η σαμπάνια είναι συνδεδεμένη με τη χαρά. Ακόμη κι αν δεν έχεις να γιορτάσεις κάτι, ένα μπουκάλι σαμπάνιας, σκορπίζει από μόνο του μπουρμπουλίθρες ενθουσιασμού και ευεξίας. Δεν είναι όλοι οι αφρώδεις οίνοι σαμπάνια. Σαμπάνια ονομάζεται μόνο ο αφρώδης οίνος που παράγεται στην Champagne της Γαλλίας. Η καλή σαμπάνια κρίνεται από το “κολιέ” που σχηματίζουν οι φυσαλίδες της, όταν η μία ακουμπάει την άλλη. H σαμπάνια σερβίρεται σε ποτήρια με το σχήμα flute.
Το ποτήρι που δακρύζει
Τα πιο “σοβαρά” κρασιά είναι τα ξηρά γιατί δεν έχουν σάκχαρα. Στόχος της ζύμωσης είναι όλα τα σάκχαρα να μετατραπούν σε αλκοόλ. Τα “δάκρυα” που σχηματίζουν τα κρασιά στο ποτήρι είναι δείγμα λιπαρότητας και καλής ποιότητας αλκοόλ.
Το λεξιλόγιο της δοκιμής
Η ικανότητά σας να χαρακτηρίσετε το κρασί που πίνετε είναι δείγμα γνώσης και εμπειρίας. Οσο πιο πολλά κρασιά δοκιμάζετε, τόσο πιο εύκολο θα γίνεται. Τα βασικά χαρακτηριστικά κρασιού είναι η γλύκα, η οξύτητα, οι ταννίνες, το αλκοόλ, η μύτη και το σώμα. Κατανοώντας τα, μαθαίνετε πως πώς να δοκιμάζετε το κρασί και να προσδιορίσετε τι σας αρέσει σε ένα κρασί.
Λεξιλόγιο αρώματος (μύτη):
Λεπτό, ευγενικό, φρουτώδες, ανθώδες, αρωματικό
Ράτσας, με ξεχωριστή προσωπικότητα, δείχνει αυθεντικότητα
Κομψό με διάκριση μεταξύ ίδιων αρωμάτων
Αυστηρό με αρώματα διακριτικά αλλά δυσάρεστα
Κλειστό, με ντροπαλό, άρωμα που θα εκδηλωθεί αργότερα
Χοντροκομμένο με φυτικά αρώματα, χωρίς λεπτότητα
Λεξιλόγιο γεύσης (σώμα):
Ισορροπημένο, τρυφερό, στρογγυλό, γεμάτο, βελούδινο
Ελαφρύ, αδύνατο, αλλοιωμένο, ανισόρροπο
Ακαμπτο, επιθετικό, σκληρό, αυστηρό, τραχύ, νευρικό
Επίγευση: η αρωματική διάρκεια, η γλύκα, η στυφάδα
Θειώδες: Το θειάφι μπορεί να προσδώσει στο κρασί αφύσικα αρώματα και γεύσεις, παρότι παραμένει από αρχαιοτάτων χρόνων το καλύτερο και αναντικατάστατο συντηρητικό του κρασιού
Τα αρώματα στα κρασιά εντοπίζονται σε 9 κατηγορίες
Λουλουδιών: αγριολούλουδα, τριαντάφυλλο, γιασεμί, αγιόκλιμα, σαφράν, άνθη λεμονιάς
Φρούτων: φράουλα, κεράσι, ανανάς, βατόμουρα, ροδάκινο, αχλάδι, ρόδι
Αρώματα ξηρών καρπών και φρούτων: φουντούκι, ξηρό σύκο, καβουρδισμένο αμύγδαλο, καρύδι
Καραμέλας, κακάο, καφέ, τσαγιού: εντοπίζονται σε πολύ ακριβά κρασιά παλαίωσης και μετά από 20 χρόνια
Μπαχαρικών: βανίλια, δάφνη, θυμάρι, κανέλα, πιπέρι
Ζωικά αρώματα δέρματος
Τροφών: μέλι, μπύρα, τυρί, κονιάκ, σοκολάτα, ψημένου ψωμιού, τρούφας
Βαλσαμικά: άρωμα πεύκου/ρετσίνας
Ξηρών χόρτων και φυλλωμάτων: φτέρη, καπνός, κέδρος, χλόη, μέντα
Τι είναι οι ταννίνες;
Οι ταννίνες είναι οι ουσίες που περιέχονται στον φλοιό και τα κουκούτσια των σταφυλιών. Είναι υπεύθυνες για τη στυφή γεύση των κρασιών αλλά και για τον πλούτο τους. Οι τανίνες είναι βασικό συστατικό του «σκελετού» ενός κρασιού και προσφέρουν δύναμη και δυνατότητες παλαίωσης. Με την πάροδο του χρόνου και την παλαίωση, μαλακώνουν και χάνουν την επιθετική τους στυφάδα. Δίχως να είναι ιδιαίτερα ευχάριστες στη γεύση (βγάζουν πικρίλα και στυπτικότητα), οι ταννίνες παίζουν καθοριστικό ρόλο σαν φυσικό συντηρητικό του κρασιού και όταν είναι καλής ποιότητος, δίνουν στο κρασί σώμα και προσωπικότητα, γεμίζοντας το στόμα. Εχουν σχέση πάθους με το λίπος του κρέατος, οδηγώντας σε υπέροχους συνδυασμούς, όπως το αρνί με το ξινόμαυρο ή το cabernet με ένα σχεδόν ωμό rib eye. Οι vegetarians μπορούν να χαρούν ένα ανάλογο κρασί με ένα μελωμένο πιάτο με μπόλικη κόκκινη σάλτσα και λαχανικά όπως η μελιτζάνα.
Κρασιά με Ονομασίας Προέλευσης vs επιτραπέζιου οίνου
It’s up to you, αλλά τα κρασιά ΠΟΠ με «Ονομασία προέλευσης» δηλαδή, έχουν ποιοτικό χαρακτήρα που οφείλεται στο σταφύλι, στην περιοχή που καλλιεργείται και στον τρόπο που οινοποιείται ή παλαιώνει το κρασί. Από την άλλη, ο επιτραπέζιος οίνος χαρακτηρίζεται όταν προέρχεται από περιοχές των οποίων το κλίμα, το έδαφος και οι ποικιλίες δεν έχουν κριθεί κατάλληλες για την παραγωγή κρασιών με Ονομασία προέλευσης. Επίσης, έτσι χαρακτηρίζοτναι τα τα κρασιά, στα οποία αναμειγνύονται διαφορετικές ποικιλίες, διαφορετικές χρονιές ή έχουν εμφιαλωθεί σε άλλη περιοχή από την περιοχή παραγωγής τους.
Ο λογαριασμός… σε θερμίδες
Η απόλαυση ενός κρασιού δεν είναι απαλλαγμένη από θερμίδες. Υπολογίστε πως ένα ποτήρι (150 ml) κόκκινου ή λευκού κρασιού έχει περίπου 100-150 θερμίδες. Οσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή αλκοόλ, όπως συμβαίνει στο γλυκό επιδόρπιο οίνο ή στα αφρώδες και τα κόκκινα κρασιά, υπολογίστε κατά μέσο όρο 150-200 θερμίδες ανά ποτήρι.
